Belangrijke mededeling van de redactie:

MEET & GREET:

Omdat de redactie van de Zone 5300 overspoeld wordt met vrouwelijke bewonderaars van de heer van Doorn is het vanaf heden mogelijk om een echte date met onze gonzo-held te winnen. Op kosten van het tijdschrift mag de vrouw in kwestie een film naar keuze uitzoeken, om samen te bezichtigen. Daarna is voor 1 uur een kamer in een hotel in de binnenstad van Rotterdam voor gebruik beschikbaar.

Vrouwelijke kandidaten dienen een recente foto, met motivatie, naar ilovetomvandoorn@gmail.com te sturen en zullen -mits ze geselecteerd worden- vanzelf door de heer van Doorn worden benaderd in de grote hal van de Schouwburg. (Over de afgewezen verzoeken kan helaas niet worden gecorrespondeerd .)

____________

Oh ja, voor ik het vergeet: Ik ben vanmiddag nog naar een Franse softpornofilm geweest. Dat was de enige film die echt op mijn lijstje stond. Maar ondanks dat het programmaboekje had vermeld dat het een erotische filmervaring was bleek het niet de bedoeling daar ook werkelijk aan toe te geven. Want vlak nadat ik mijn broek liet zakken om mezelf eens met een flinke dosis filmkritiek te verwennen kwam er uit de coulissen een woedende blonde vrouw op me afgerend.

‘U komt mij een handje helpen?’ vroeg ik beleefd.

‘Er zitten hier kinderen,’ zei ze.

‘En die laat u zomaar naar dit soort porno kijken? Het is een schande!’

Daarna sleurde ze me met verdacht veel haat het theater uit. Ik moet toegeven dat het best gênant is om een volle zaal uit te worden gegooid. Vooral als je broek nog op je knieën hangt.

Gelukkig was ik op de gang niet de enige die een film voortijdig verlaten had. Want in Pathe 5 hadden ze inmiddels de Zuid-Koreaanse voorlichtingsfilm ‘Hoe sla ik mijn wijf in elkaar zonder de sympathie van het publiek te verliezen’ opgezet.

‘Dit is de slechtste film die ik ooit gezien heb,’ gaf een meisje dat de zaal uit stormde als commentaar. ‘Sommige mensen huilden toen de hoofdpersoon dood ging, maar dat was alleen omdat ze zich realiseerden dat ze de twee en een half uur die ze aan deze kutfilm hadden verneukt nooit meer terug zouden krijgen.’

En dat terwijl Rutger de Directeur hem nog zo had aangeprezen: ‘We’re so proud to have a full house here tonight,’ had ie voor de film gezegd. Aan het einde, toen de lichten weer aan gingen, bleken er nog een stuk of vijftien man over te zijn. En die waren in slaap gevallen.